Na dzisiejszy przeraźliwie zimny wieczór mam dla Was propozycję poczytania o tym, jak podejść do fotografowania niskich, podłużnych kompozycji w naczyniu. Myślę że jest to forma pracy którą wykonujemy dość często, ponieważ zaliczymy tu m.in. wiele kompozycji w naczyniu przeznaczonych do dekorowania stołów.

Kompozycje tego typu często na fotografii wyglądają mniej atrakcyjnie niż w rzeczywistości. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że by zmieścić na zdjęciu całość kompozycji, często musimy sfotografować ją z pewnej odległości. W rezultacie większość powierzchni kadru zajmuje tło (puste bądź i nie), a nasza praca wydaje się być poziomym "przecinkiem" na jego środku. Jednocześnie działa tu nasze przyzwyczajenie, że większość prac wygląda najlepiej fotografowana "na wprost" - tak by wiernie pokazać jej całość. Wygląda to mniej więcej tak:

Jeśli tło jest gładkie efekt nie jest jeszcze taki zły, ale często nikną tu detale pracy i wykorzystanych w niej kwiatów, w których z reguły leży cały urok. Jest to więc dobre zdjęcie poglądowe - zarówno dla nas, jak i dla klienta - ale nie przykuje niczyjej uwagi. Jak więc je uatrakcyjnić?

Po pierwsze, możemy zmienić ustawienie pracy względem obiektywu - bądź też obiektywu względem pracy - i bardziej wypełnić nią kadr poprzez umieszczenie jej po przekątnej zdjęcia. Spójrzmy na efekt - dalej cała praca mieści się w kadrze, ale jednocześnie zajmuje większy procent jego powierzchni, jest większa, a zdjęcie dalej prezentuje jej całość:

Jeśli przezwyciężyliśmy już nas instynkt, by prace florystyczne fotografować "na wprost," przyszedł czas by pokusić się o walkę z odruchem by fotografować je "z góry." W końcu zabawa perspektywą jest w fotografii jedną z najstarszych i najczęściej używanych technik sprawienia, by zdjęcie było ciekawsze - a więc dlaczego nie zastosować jej i w fotografii florystycznej? :-) Sprawdzi się to szczególnie dobrze właśnie w przypadku fotografowania niskich i podłużnych aranżacji z kwiatów. Oto przykłady efektu jaki możemy osiągnąć, fotografując je bardziej "od dołu" (co może czasami oznaczać potrzebę przykucnięcia czy nawet położenia się na podłodze - ale w końcu pisałam już o tym, że fotografia produktowa jest czasami jak aerobic ;-):

Niektórzy z Was zauważyli pewnie, że w powyższych dwóch zdjęciach zastosowałam również jeszcze jeden popularny "trik" - a mianowicie ograniczoną głębię ostrości. Przód pracy jest ostry i wyraźny, a tył już lekko rozmazany, przez co podkreślona zostaje perspektywa zdjęcia a kompozycja nabiera głębi, sugerując oglądającemu zdjęcie, że ma rzeczywiście do czynienia z aranżacją o znacznej długości.

Na koniec warto również zrobić kilka zdjęć-zbliżeń pokazujących ciekawe fragmenty pracy, które na zdjęciu ukazującym całość kompozycji mogą pozostać niezauważone, a na które naszym zdanie warto zwrócić uwagę klienta. Może tu być np. misternie wykonana brosza floralna, ciekawy kontrast tekstury lub - jak w przypadku służącej nam za przykład pracy formalno-linearnej - ciekawa praca liniami i formami:

Łatwe, prawda? I znowu dochodzimy do tego samego wniosku, że florystyka i fotografia to dwie podobne dziedziny: jako floryści, szukamy sposobu by jak najlepiej wyeksponować piękno i charakter każdego użytego w kompozycji kwiatu, jako floryści za obiektywem zastanówmy się więc zawsze chwilę nad tym, jak najatrakcyjniej pokazać każdą z naszych prac. Zasady estetyki i kompozycji są tu praktycznie te same!

Praca na zdjęciach wykonana została przeze mnie na kursie w Szkole Florystycznej Małgorzaty Niskiej.

Za oknem pada śnieg, do kwiaciarni wciąż zagląda niewielu klientów, a więc jest to doskonały moment by poświęcić trochę czasu na fotografię florystyczną ;-)

Dzisiaj mam dla Was obiecywany kolejny tekst o efekcie rozmazanego tła - tym naturalnym, i tym sztucznym. Zacznijmy od podstaw - przez "naturalny" rozumiem efekt rozmazanego tła uzyskany poprzez użycie małej głębi ostrości (czyli niskiej wartości przesłony) w aparacie przy robieniu zdjęcia. W tym wypadku, kiedy zdjęcie zgramy z aparatu na komputer, rozmazane tło już będzie się na nim znajdowało.

"Sztucznym" efektem rozmazanego tła nazywam przypadek, kiedy zdjęcie zgrane z aparatu na komputer jest w całości ostre, i dopiero używając któregoś z programów do obróbki graficznej zdjęć, próbujemy rozmazać tło. Jest to z pozoru proste - z pozoru, bo rozmazać część zdjęcia jest łatwo, natomiast o wiele trudniej jest dokładnie wskazać, która część zdjęcia ma zostać rozmazana, a która nie.

Na początek weźmy na warsztat prosty przykład - poniższe zdjęcie róży, z naturalnym, lekko rozmazanym tłem. Pomimo iż tło nie jest gładkie, to dzięki temu że jest lekko nieostre, doskonale widać że na pierwszym planie jest właśnie kwiat róży:

A teraz przyjrzyjmy się jakby wyglądało to samo zdjęcie przy użyciu sztucznego efektu rozmazania tła - ja użyłam tu prostej funkcji programu Adobe Photoshop, i rozmazałam tło najpierw słabiej, potem jeszcze mocniej, żeby doskonale było widać różnicę:

Moim zdaniem na powyższych zdjęciach tło wygląda po prostu sztucznie, nieatrakcyjnie, a kwiat na zawieszony chwiejnie w przestrzeni. A i tak na powyższym zdjęciu prosto jest rozmazać tło w programie obróbki graficznej, ponieważ róża ma wyraźny, niezbyt skomplikowany zarys. (Chociaż nawet i tu, jeśli przyjrzymy się bliżej, automatyczna funkcja programu nie wybrała idealnego obrysu róży - widać, że kila "poszarpanych" kawałków zielonego tła też zostało nierozmazTymczasem jeśli fotografujemy bukiet czy kompozycję w naczyniu, mają one nierówny, nieregularny, poszarpany zarys - a jeśli do tego tło nie różni się zbyt mocno od fotografowanego obiektu, lub nie jest gładkie - będzie nam strasznie trudno pokazać komputerowi, co dokładnie chcemy rozmazać, a co ma pozostać ostre. (jest to możliwe, ale może wymagać kilku godzin cierpliwego ślęczenia nad komputerem - a kto ma na to czas?!) W efekcie niezbyt dokładnego zaznaczenia bukietu czy kompozycji, efekt będzie po prostu koszmarny.

Surfując po internetowych stronach florystycznych spotkałam się z pewnym rozwiązaniem, które stosowane jest by poradzić sobie z powyższym problemem - główny motyw zaznaczany jest w koło czy elipsę, a na zewnątrz wszystko zostaje komputerowo rozmazane. Wracając do naszej róży, wygląda to mniej więcej tak:

Moim zdaniem wygląda to nieciekawie, chociaż jeszcze na przykładzie róży, która ma praktycznie okrągły kształt, nie jest to aż tak rażące. Ale weźmy inny przykład - poniżej najpierw zdjęcie z naturalnie rozmazanym tłem, a potem wersja "sztuczna" z techniką opisaną powyżej:

Na powyższym zdjęciu stroik wygląda sztucznie, nie widać go w całości, zdjęcie traci swój urok. Oczywiście są zdjęcia, na których efekt ten będzie mniej lub bardziej rażący, i niektórym z nas nie będzie on przeszkadzał. Ale myślę, że jako floryści jesteśmy wyczuleni na estetykę i subtelności, a więc większość z Was zgodzi się tu ze mną. Na pewno odradzam strategię "nie szkodzi że w tle za bukietem jest bałagan, i tak rozmażę tło i nie będzie tego widać" - takie podejście z reguły nie kończy się zbyt dobrze dla naszego zdjęcia.

A dla tych, którzy ciągle jeszcze nie są przekonani że i w tym wypadku naturalne jest lepsze od sztucznego, już pracuję nad galerią zdjęć, która mam nadzieję Was do tego ostatecznie przekona!

Skoro już piszę prawie codziennie o trendach we florystyce bożonarodzeniowej, to nie mogę nie wspomnieć oczywiście o coraz bardziej popularnych witych choinkach - i to witych niekoniecznie na prostej gałęzi ;-) W ten właśnie sposób powstała  poniższa choinka, która obecnie zdobi mój stół w salonie - uwita z jodły, suszonego wrzosu, jagodziny i głogu. Niektórym się spodoba, innym może nie - ale na pewno zawsze zostanie zauważona ;-)

Jak widać na powyższym zdjęciu, choinka jest wysoka (ok. 1,3m) i wąska - dlatego jeśli sfotografuję ją w całości, po bokach kadru zostają duże puste przestrzenie, a całość jest silnie pomniejszona - nie widać więc szczegółów.

Rozwiązaniem będzie tu połączenie kilku zdjęć, które nazywam fotografowaniem sekwencyjnym - po prostu stopniowo "przybliżamy" aparat, po kolei fotografując coraz mniejsze, wybrane fragmenty pracy. W ten sposób osoba oglądająca zdjęcie będzie miała pojęcie zarówno o tym, jak w zarysie wygląda całość naszej pracy, jak i o tym, jak w niej pracowaliśmy z materiałem, czyli o jej szczegółach - które są często najbardziej atrakcyjne dla oka. A wyglądać to może np. tak:

Jeszcze raz dziękuję mojej koleżance-florystce Kasi za podarowanie materiałów, które posłużyły do wykonania tej choinki! :-)

Wczoraj pisałam o tym, że najlepszym tłem do fotografowania niewielkiego rozmiaru prac florystyki adwentowej i bożonarodzeniowej są z reguły... inne stroiki, czyli fragmenty naszej świątecznej ekspozycji w kwiaciarni. Decydując się na to nie tylko atrakcyjne, ale i szybkie i wygodne rozwiązanie, musimy jedynie pamiętać, że:

1) tło z innych dekoracji będzie wyglądać najlepiej i nie sprawi, że nasz fotografowany stroik zniknie w natłoku tylko wtedy, kiedy będzie lekko rozmyte - czyli będzie poza głębią ostrości,

2) nasze tło nie powinno odbiegać kolorystyką od fotografowanej pracy - jeśli nasz stroik jest w odcieniach czerwieni i złota, fotografujmy go na tle tej części naszej ekspozycji, która jest utrzymana w podobnej kolorystyce,

3) tło wokół stroika który fotografujemy powinno być w miarę równomiernie wypełnione - jeśli z jednej strony będzie zapełnione, a z drugiej nie - uchwycimy np. pusty fragment parapetu - zdjęcie będzie wyglądać nieciekawie, bo nie będzie w nim równowagi rozłożenia motywu (to taka sama zasada jak ciężar optyczny przy tworzeniu prac florystycznych),

4) tło nie powinno być zbyt chaotyczne i wypełnione wieloma elementami o ostrych formach - zbyt niespokojne tło sprawi, że nasza praca zniknie w natłoku.

Proste, prawda? Kiedy już znajdziemy miejsce w naszej kwiaciarni, które świetnie się nadaje do fotografowania stroików, trzymajmy się go - zaoszczędzimy jeszcze więcej czasu, który jak wiadomo o tej porze roku jest dla florystów niesamowicie cenny.

A więc życzę powodzenia w tworzeniu archiwum zdjęć florystyki adwentowej i bożonarodzeniowej swojej kwiaciarni, a poniżej - dla inspiracji - kilka przykładów, wszystkie wykonane przez kreatywny team florystów z warszawskich Barw Natury. Zdjęcia wykonane według tych samych zasad znajdziecie również w kilku poprzednich postach.

Ci którzy uważnie śledzą mojego bloga wiedzą, że z reguły namawiam do fotografowania swoich prac florystycznych na jednolitym, lub w miarę jednolity tle, ewentualnie z delikatną fakturą. I rzeczywiście, jeśli zastosujemy się do tej reguły, w większości przypadków nasza praca będzie na zdjęciu wyglądać korzystnie. Ale jak w przypadku prawie każdej reguły, i od tej zasady są wyjątki - i chyba największym z nich jest właśnie florystyka adwentowa i bożonarodzeniowa.

Jeśli się nad tym chwilę zastanowić, nie powinno nas to dziwić - przecież florystyka okresu Bożego Narodzenia również nieco odbiega od klasycznych reguł - często jest bardziej bogata, bardziej kolorowa, bardziej błyszcząca - w końcu są Święta! Dlatego też i większość stroików adwentowych i bożonarodzeniowych będzie wyglądać lepiej na bardziej bogatym i kolorowym tle, która po prostu nada całemu zdjęciu ciepłej, świątecznej atmosfery, i wprawi w nią naszych klientów. Sami zobaczcie, co mam tu na myśli - tak wygląda mój klasyczny stroik świąteczny sfotografowany na czystym, białym tle:

OK, jest to zdjęcie poprawne, wyraźne, ale... No właśnie, ALE, niezbyt świąteczne... Idąc o krok dalej, można się pokusić o zapalenie świecy, co sprawi, że zdjęcie będzie bardziej świąteczne, i zmienić tło na bardziej wyraziste, ciemne - efekt będzie wtedy taki:

Niektórzy z Was pewnie stwierdzą, że na powyższym zdjęciu stroik wygląda lepiej, robi większe wrażenie, ale przecież niewielu z nas ma w swojej kwiaciarni do dyspozycji czarne tło, nie będziemy też przecież zapalając świec na stroikach i wieńcach przeznaczonych do sprzedaży. No i ciągle brakuje tu tej świątecznej atmosfery... W jaki sposób możemy więc ją uzyskać? Fotografując  stroik na tle innych elementów naszej świątecznej wystawy w kwiaciarni, najlepiej tak, by tło pozostało lekko rozmyte - czyli poza głębią ostrości - ale jednocześnie sugerowało świąteczną atmosferą. A oto efekt:

Lepiej, prawda? Wykorzystanie fragmentów naszej świątecznej ekspozycji w kwiaciarni ma same zalety - nie tylko uatrakcyjnia zdjęcie, ale jest łatwo dostępne i pozwala nam na szybkie wykonanie zdjęcia, bez specjalnego szukania i szykowania gładkiego tła. By efekt był zgodny z zamierzonym, musimy tylko pamiętać o kilku prostych zasadach - o których przeczytacie już wkrótce w moim następnym poście :-)

Stroik użyty w powyższej sesji zdjęciowej został wykonany przeze mnie w Barwach Natury, czyli w o tej porze roku niezwykle świątecznym Studiu Florystycznym Małgorzaty Karolak, przy Alejach Niepodległości 118 w Warszawie.

Chociaż wieńce, wianki i wianuszki stają się coraz bardziej popularne w ciągu całego roku, to jednak w Polsce zdecydowanie pełnia "wieńcowego" sezonu przypada właśnie teraz. Najpierw obchodzimy Święto Zmarłych - podczas którego wieniec jest oczywiście dominującą formą we florystyce funeralnej, a następnie rozpoczyna się Adwent, a wraz z nim czas na wieńce adwentowe.

Skoro więc mamy sezon na wieńce, czas na porady jak najlepiej sfotografować tą formę pracy florystycznej. Oczywiście obowiązują i tu wszystkie podstawowe zasady, o których już pisałam, ale akurat przy wieńcach powinniśmy też pamiętać o kilku dodatkowych sprawach.  Jeśli chcecie więc atrakcyjnie sfotografować swoje tegoroczne wieńce, zapraszam do przeczytania mojego tekstu na ten temat, który właśnie ukazał się na zaprzyjaźnionym Forum Kwiatowym - znajdziecie go tutaj. Miłej lektury :-)

Dzisiaj i ja ulegam atmosferze złotej polskiej jesieni - oto kilka zdjęć oddających klimat jej ciepłych i bogatych barw.

Zwróćcie koniecznie uwagę na lekko rozmazane/rozmyte tło tych zdjęć, i efekty, jakie ono daje. Efekt ten powstał w sposób "naturalny," tzn. przy użyciu małej głębi ostrości podczas fotografowania. Już niedługo na FotoFlorystyce pojawi się post o tym, jaka jest różnica pomiędzy tym efektem, a jego "sztucznym" odpowiednikiem uzyskanym w programie obróbki graficznej - i dlaczego i tym razem naturalne wygrywa ze sztucznym ;-)

Dzisiaj 1szy listopada, czyli Święto Zmarłych - i jednocześnie chyba jeden z najbardziej zajętych dni w roku w pracy florysty. To właśnie w dniach poprzedzających to Święto w kwiaciarniach i studiach florystycznych w całej Polsce powstają tysiące prac florystyki żałobnej, a mówiąc dokładniej - florystyki ofiarnej.

Doskonale zdaję sobie sprawę, że w tym okresie mało który florysta ma czas na robienie zdjęć swoich prac, ale dla tych z Was, którzy jednak znajdą na to chwilkę, dla inspiracji kilka zdjęć. Prace florystyki żałobnej są z reguły duże gabarytowo, ciężko więc dla niech znaleźć jednolite tło wewnątrz kwiaciarni. Dobrym pomysłem jest więc ich sfotografowanie na zewnątrz, zwłaszcza jeśli pogoda dopisuje - tak jak w tym roku. oto kilka przykładów, co może być tłem do zdjęcia naszych prac florystyki funeralnej:

Dzisiaj mam dla Was dwa szybkie pomysły na to, jak atrakcyjnie sfotografować butonierki - o ile nie mamy akurat pod ręką przystojnego przedstawiciela płci męskiej, dysponującego garniturem i gotowego się w niego wbić by zostać naszym modelem ;-) (a dokładniej - gotowego użyczyć nam w tym celu swojej odzianej w garnitur męskiej piersi.. ;-)

Pierwszy pomysł - przymocować butonierkę do kielicha/wazonu czy innego ozdobnego naczynia, tak jak na zdjęciu poniżej - uwaga oglądającego zdjęcie pozostaje na butonierce, sama butonierka znajduje się w pozycji, w której będzie później noszona, a całość zdjęcia - przy wykorzystaniu kryształu - nabiera trochę "odświętności." Tak na marginesie - wykorzystałam tu ten sam kryształowy wazonik, który używam do fotografowania wiązanek ślubnych:

I zanim zapytacie, jakim cudem na powyższym zdjęciu fiolety są fioletami, a nie dziwną odmianą granatu - krótka odpowiedź to taka, że kluczem jest dobre, mocne oświetlenie - i oczywiście NIE korzystanie z lampy błyskowej wbudowanej w aparat!!!

I drugi pomysł - już bardziej artystyczny - zabawa perspektywą poprzez wykorzystanie minimalnej głębi ostrości. Dzięki temu przód pozostaje bardzo ostry, a tył ulega lekkiemu rozmyciu. Ci, którzy śledzą uważnie FotoFlorystykę i mieli okazję uczestniczyć w moich warsztatach z fotografii florystycznej, powinni już wiedzieć, jak osiągnąć ten efekt swoim aparatem!

Dodatkowo pokusiłam się tu o zastosowanie odbicia - ale to już temat na kolejny post.

Obie butonierki powstały podczas zajęć grupy florystycznej w Szkole Florystycznej Małgorzaty Niskiej w Warszawie. Autorką drugiej butonierki jest moja koleżanka i niezwykle zdolna florystka Małgosia Kodzis - serdecznie dziękuję za użyczenie pracy do sfotografowania!